关津

关津
(關津, 关津) 1.水陸要道的關卡。
《漢書‧王莽傳中》: “吏民出入, 持布錢以副符傳, 不持者, 廚傳勿舍, 關津苛留。”
白居易 《論行營狀》: “茶鹽估價, 有司並已增加;水陸關津, 四方多請率稅。”
趙樸初 《滴水集‧<讀唐人送金城公主詩次韻>之二》: “雪嶺鎖關津, 冰川阻錦輪。”
2.指據守關卡的官吏。
《資治通鑒‧後梁太祖開平元年》: “軍士或思鄉里逃去, 關津輒執之。”
胡三省 注: “關, 往來必由之要處;津, 濟度必由之要處。”
3.比喻學說的精髓。
楊萬里 《題臨川李才經文稿》詩: “聖經賢傳緊關津, 騷客詩家妙斧斤。”

Ханьюй Да Цыдянь. 1975—1993.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»